ໜ້າ໑. ຄຳນຳ :ວັນນະຄະດີ ມາຈາກວັນນະ ແລະຄະດີ ,ວັນນະຄື “ຄວາມງາມ“ຄະດີແມ່ນ“ທາງ“, ວັນນະຄະດີ ແມ່ນທາງແຫ່ງຄວາມງາມ ຫຼືຄວາມງາມຂອງພາສາ.ວັນນະຄະດີ ປະກອບດ້ວຍ,ວັນນະຄະດີຂິດຂຽນ ແລະວັນນະຄະດີພື້ນເມືອງ(ປາກເປົ່າ).ວັນນະຄະດີ ດ້ານລາຍລັກອັກສອນ ໄດ້ຖືກກຳເນີດຂື້ນມາໃນສມັຍອານາຈັກລ້ານຊ້າງຢູ່ພາຍໄຕ້ການປົກຄອງຂອງເຈົ້າຟ້າງູ້ມ(໑໓໑໖-໑໓໗໒).ວັນນະຄະດີຂິດຂຽນນີ້ແບ່ງອອກເປັນຫຼາຍພາກ-ນິທານ,ປວັດສາດ,ກະວີ,ນິຍາຍ…ດັ່ງນີ້ເປັນຕົ້ນ.ໃນຈຳນວນນິຍາຍຕ່າງໆ,“ຮັກ ແລະຄິດເຖິງລາວ“ເປັນຜົນງາມຂອງນັກຂຽນໜຸ່ມ ເຈົ້າຂອງນາມປາກກາ“ຫ້າສູນສູນ“.ຊື່ໃນນິຍາຍ,ທ່ານຈະເຫັນຄຳວ່າ“ລາວ“ຊື່ງຈະໝາຍເຖີງນາງໃນດວງໃຈແລະປະເທດຊາດອັນເປັນທີຮັກ ແລະຫວງແຫນ.ນັກຂຽນບາງທ່ານ ຂຽນນິຍາຍເພື່ອຄວາມເພີດເພີນຢ່າງດຽວ,ແຕ່“ຫ້າສູນສູນ“ບໍ່ພຽງແຕ່ຈະບັລຍາຍເຖີງຄວາມຮັກຣະວ່າງໜຸ່ມສາວເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງໄດ້ຖ່າຍທອດອອກເຖີງ“ຄວາມຮັກຊາດ“.ນິຍາຍເຮື່ອງນີ້ຈື່ງສົມຄວນໄດ້ຮັບການສນັບສນູນຈາກທ່ານ.ຂໍຈົ່ງອ້າແຂນຮັບເອົາ“ຮັກ ແລະຄິດເຖີງລາວ“ໄວ້ຢູ່ໃນອ້ອມໃຈຂອງທ່ານ.ວັນນະຄະດີ ແມ່ນຄວາມງາມຂອງພາສາ,ຕລາດນັດແຫ່ງແນວຄິດຈິດໃຈ,ແວນແຍງແຫ່ງຄວາມສີວິໄລ ແລະສັນຍາລັກຂອງປະເທດຊາດ.ຈາກນັກຮຽນຍີງ -(ມະຣິທອນ ສີຍາວົງ-ກລົດເຕ). @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@§@§@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Read more
